Gieles, F.E.J., Hoe help je mensen met pedofiele gevoelens? Lezing op het 15e World Congress of Sexology, Parijs, juni 2001 en op het congres van de Nordic Association of Clinical Sexology, Visby, Zweden, september 2001 en te publiceren in European Journal of Medical Sexologie: Sexologies. 

* Dit is een externe link naar de site waarop deze lezing staat in zes talen met een achtergrondartikel en vele andere artikelen.

Sinds een jaar of twintig heb ik geprobeerd mensen te helpen die moeite hebben met hun pedofiele gevoelens. Ik doe dit als vrijwilliger voor werkgroepen in de NVSH. In de afgelopen twee jaar hebben zich nogal wat jonge mannen aangemeld, vooral studenten in hun twintiger jaren.
De twintiger jaren zijn die van het maken van afspraakjes en vinden van een partner. Deze mannen echter voelen zich aangetrokken tot kinderen, jongens of meisjes, en durven hier veelal niet over te spreken - niet met hun medestudenten, niet met hun ouders of familie. Het is ook de leeftijd waarop men wegtrekt uit het ouderlijk huis en waarop men meer eigen keuzen kan maken. Dan leven we ook nog in de tijd van Het Internet. De gevoelens, vooral door kinderen aangetrokken te worden, pedofiele gevoelens, kunnen een obsessie worden die de persoon en dien opleiding helemaal kan blokkeren. Wij horen vaak vertellen over obsessie, depressie en zelfs suïcideplannen. Sommige van hen blokkeren hun gevoelens, anderen gooien alle remmen los en komen in grote problemen met politie en justitie, alsook met hun sociale omgeving en hun familie. [...]
Ik wil onderscheid maken tussen drie manieren van doen: (1) 'Behandeling', (2) Zelfhulp en (3) Echte therapie. Ik heb een schema gemaakt om de verschillen te laten zien.

Gieles, Frans E. J., Barbertje moet hangen; Valkuilen, valstrikken en fouten in het forensische persoonlijkheidsonderzoek. 
Met "valkuilen" bedoel ik hier de vallen die de situatie de forensisch onderzoeker graaft.
Herkent deze het niet, dan worden het "valstrikken" voor de onderzochte. De onderzochte is doorgaans verbijsterd over wat hem overkomt. Naast die valkuilen en valstrikken zijn er een aantal problemen. Er worden fouten gemaakt en het is nog maar de vraag hoe de individuele onderzoeker met zijn enorme macht weet om te gaan. En op de achtergrond spelen overtuigingen en visies. 
Het onderstaande is gebaseerd op algemene kennis van het forensische werkveld en nu meer in het bijzonder op de bestudering van 25 door deskundigen Pro Justitia uitgebrachte rapporten inzake zedenzaken waarbij minderjarigen dan wel afbeeldingen van minderjarigen betrokken waren. Het is een concrete toespitsing van een veel algemener probleem dat ik onder de aandacht wil brengen, ter nadere bestudering. 
[...] 
In 25 rapporten - en zoveel niet geziene valkuilen, gelegde valstrikken, problemen en fouten. Dit vergt nadere studie en bezinning, en wel op fundamenteel niveau, het niveau van de achterliggende denkmodellen en visies, dus ook filosofische bezinning. 

Gieles, Frans E. J., Haastige spoed doet onderzoek geen goed.
Commentaar op: Gerapporteerde problemen van slachtoffers van seksueel misbruik in de kindertijd; een meta-review; M. H. Nagtegaal, WODC 2012.
Dit rapport van het WODC is geen zelf verricht nieuw onderzoek, maar een beperkt overzicht van een beperkt deel van de literatuur. [.... ... ...]
Conclusie
[...] Binnen de gekozen vraagstelling, definitie en methodiek is dit onderzoek correct. Er zijn echter ook beperkingen en die zijn ernstig – te ernstig, vind ik. [...]
De vraagstelling laat essentiële vragen onbesproken en de definitie heeft meer weg van een moreel oordeel vooraf dan van een objectief-neutrale omschrijving.
Deze beperkingen komen voort uit een andere beperking: het is in feite een in haast geschreven ambtelijk stuk in opdracht van de politiek omdat er een rechtszaak aan komt die de minister graag wil winnen.

Gieles, Frans E. J., 'Maar meneer, u bent een dader!'; Narratieve dwang als vorm van gedragsaanpassing; 2006 
Dit is een kort, verkennend ofwel exploratief onderzoek naar de methodiek van de daderbehandeling van (potentiële)  pedoseksuele delinquenten, ofwel de Sex Offenter Treatment, de SOT, zoals deze nu in Nederland en ver daarbuiten vrijwel standaard plaatsvindt. [...]
Het publiek en de rechterlijke macht weten niet beter dan dat er 'behandeling door deskundigen - experts zelfs - plaats vindt. Maar wat er binnen de muren van de kliniek gebeurt, dat weten we niet. We gaan daar toch even naar kijken, voor zover ons een blik gegund wordt. Kritisch kijken, dat wel. 

Gieles, Frans E. J. (vertaler & samenvatter):
Denkfout over denkfouten? Een samenvattende bespreking van het artikel 

Wie te maken krijgt met de zogeheten 'behandeling van zedenplegers' krijgt te maken met het begrip 'denkfout(en)'. [...]  
Wie vooraf psychologisch/psychiatrisch onderzocht wordt en daarbij zulke gedachten heeft geuit ("Vertelt u vooral vrijuit alles wat u denkt!") krijgt in het rapport te lezen dat hij/zij lijdt aan een cognitieve stoornis, waarvoor behandeling uiteraard dringend nodig is, welke stoornis dan ook vaak het uitgangspunt van de behandeling is. [...]
De schrijvers van het hier besproken artikel kritiseren het gebruik van dit begrip cognitive distortion, alias cognitieve stoornis dan wel denkfout; het begrip zelf dus, dus ook het gebruik ervan:

Het begrip cognitieve stoornis wordt sinds twintig jaar gekoesterd in de literatuur over daderbehandeling, maar de definities van dit begrip zijn allerminst duidelijk. Het is een 'containerbegrip' geworden ... [...] 
Sterker nog, het aanwijzen van denkfouten als veroorzakers van delicten kan zelf wel eens een  denkfout zijn. [...]
Zoals altijd het geval is, concluderen ook wij dat er meer onderzoek nodig is. Dit toekomstige onderzoek zal dan echter wel plaats moeten vinden met een meer open en waarheidzoekende blik op wat de daders hier zelf over te zeggen hebben, teneinde de daders niet langer op te zadelen met een misplaatst label, zoals dat van een cognitieve stoornis.

Gieles, Frans E. J., Lustremmers - Hier is iets raars aan de hand; juli 2009 
De Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming, de RSJ, een adviesorgaan, doet nu een onderzoek naar libidoremmende middelen. Daarom gooi ik maar eens even een knuppeltje in het hoenderhok, want hier is iets heel raars mee aan de hand. 

Gieles, Frans E J, De friemelende fraters – en de vereniging Martijn. 
Samenvatting van de inleiding, gehouden op de ledenbijeenkomst, 22 mei 2011, door Frans Gieles

Gieles, Frans E. J., Ook zo? Over ‘behandeling’ van gevoelens en meer, februari 2012
De ophef en discussie, tot en met Kamervragen, over de ‘behandeling’ van christelijke homo’s zal niemand ontgaan zijn. Ik zal niet de enige zijn die meteen dacht aan de ‘behandeling’ van mensen met pedofiele gevoelens of daden. [...]
Tijd voor vragen: Diagnose? Behandeling? Hulpverlening? Cijfers? Conclusie? Wat te doen? Maar eerst deze: Geaardheid?
[... ... ... ... ...]
De vreemde tegenstelling …

... lost zich dan ook op: [....]. 

Gieles, Frans E.J., De staart van een lange takshond - Een lange discussie over ethiek, Dr Frans E J Gieles, februari 2012
De Vereniging Martijn besloot in mei 2011 tot het instellen van een Commissie Ethiek. Ethiek gaat over de vraag wat goed en slecht is, dus over waarden, normen en richtlijnen. [...]
In dit artikel wil ik het gegeven advies in een breder kader plaatsen, namelijk in de discussie die sinds de jaren ’90 heeft plaatsgevonden in Nederland en ver daarbuiten. De commissie geeft geen revolutionair nieuw advies, maar sluit zich aan bij een langlopende discussie, als de staart van een lange takshond.
Daaruit blijkt dat, als men mensen met pedofiele gevoelens maar de gelegenheid geeft om serieus met elkaar te spreken, er helemaal geen ‘vunzige voorstellen’ te voorschijn komen, maar een heuse ethiek, zelfs een beetje ‘strenge’ ethiek.

Angst voor herhaling - Alternatieven voor agressie en zondebokvorming - Korte lezing bij Movies that Matter, Amsterdam, 21 maart 2012.
De Frans E J Gieles, forensisch orthopedagoog, sinds dertig jaar vrijwilliger (NVSH) bij het helpen van mensen met pedofiele gevoelens. 

Wat bewoog de dorpsbewoners? Angst voor herhaling van het misdrijf van Karl. Is dit reëel? Bestaan er cijfers over herhaling alias recidive? Ja. [...]
Al deze cijfers staan voor niet toegestane seksuele contacten met kinderen. Op zich vallen ze nog wel mee, maar elk geval is er natuurlijk een teveel. Ze zijn dan ook wel aanleiding tot zorg, maar niet tot paniek - op zijn minst geen aanleiding om mensen aan te vallen en uit de gemeenschap te bannen. Door dit wel te doen, vergoot je de boosheid en de stress, en verhoog je dus juist het risico van herhaling dat je wilt vermijden.  
De cijfers geven eerder aanleiding tot het zoeken naar andere methoden. 

Gieles, Frans E. J., Opvoeding en voorlichting na 1968 Vrije keuze in de eigen seksualiteitsbeleving? Lezing voor de Arbeitsgemeinschaft Humane Sexualität [*],  Mainz, 17 november 2007. 
Het verhaal van de jongen en zijn groepsleider met hun lange haar en de onmacht van de directeur is tekenend voor wat er in de maatschappij en in de opvoeding gebeurde. Autoriteiten werden onttroond. 

Gieles, F.E.J., Lezing voor forumgesprek over pedofilie, Utrechtse Faculteitsvereniging der Sociale Wetenschappen Alcmaeon, 22 januari 1997.

Gieles, F.E.J., "Ik wist er geen raad mee", Jongeren spreken achteraf over vrijwillig aangegane seksuele contacten met volwassenen, in: NVSH LwgJORis Nieuwsbrief 45, april 1997.

Gieles, F.E.J., Onderzoek toont aan ... 
Voordracht door Dr Frans Gieles op de ledendag van de Vereniging Martijn, 15 juni 2008 - 
De voordracht duurde een uur en is hier sterk ingekort. Frans liet ons kennismaken met vier in het Duits geschreven onderzoeksverslagen, een probleem, een stelling en een vraag. Een uitgebreider versie, in 2007 voorgedragen in het Engels in Athene en met links, staat hier. 

Gieles, F.E.J., Hoe valse ideologie te bestrijden? Onderzoek, modellen en ideologie; In: KOINOS Magazine # 62, zomer 2009. 
In Koinos 60 beschreven we enkele bevindingen uit onderzoek naar intergenerationele intieme relaties. We noemden onderzoek dat niet bevooroordeeld was, of dat ervaringen tenminste met een open blik benaderde. In veel andere gevallen mengt zich echter de moraal met de wetenschap. Bepaalde feiten of ideeën mogen niet bestaan, mogen niet waar zijn, daarom kunnen ze niet waar zijn. Hoe kan men valse ideologie verpakt als ‘wetenschap’ bestrijden?

Gieles, F.E.J., Seksuele ervaringen van kinderen nader onderzocht, over het werk van Rind, Bauserman en Tromovitch, in OK Magazine 67, maart 1999

Gieles, F.E.J., Meneer de President...  Amerika schrikt van wetenschappelijk onderzoek van Rind cs., in: OK Magazine nr. 69, juli-aug 1999

Gieles, F.E.J., Wetenschap en moraal of: de controverse rond Rind c.s.; De tegenargumenten beantwoord, 1999
In dit artikel kijken we naar de argumenten die zijn ingebracht tegen de meta-analysis van Rind c.s. (1998). Voor een eerlijk wetenschappelijk debat dient men de argumenten te stellen in de vorm van een vraag, niet in de vorm van een stelling. De meeste opponenten spraken in stellingen, veelal met een sterke emotionele lading en heel wat retoriek. In dit artikel vertaal ik deze tegenwerpingen in vragen en voorzie ik deze van een antwoord.

Gieles, F.E.J., De strijd om de vrije wil, de feiten en de moraal -   Het debat rond de publicaties van Rind, Bauserman & Tromovitch gaat door; een overzicht, 1997 - 2002 ; OK Magazine, januari 2003
Het gaat hier om onderzoek naar mogelijke schade door wat de schrijvers consequent en politiek correct seksueel misbruik van kinderen blijven noemen. OK schreef er al eerder over (in de nummers 63, 67, 69 en 70) en het debat is doorgegaan. We pakken de draad weer even op en bezien de laatste ontwikkelingen. Het debat is fel en gaat over twee zaken die in het debat vaak door elkaar heenlopen, maar die ik hier scherp uit elkaar wil houden: feiten en moraal.   

Gieles, Frans E. J., Een Doorbraak in het Denken? Is pedofilie een ziekte? Discussie in Archives of Sexual Behavior - Een Verslag. Vertaald uit: Ipce Newsletter E15, March 2003.

Het december 2002 nummer van Archives of Sexual Behavior is een themanummer over pedofilie.
Richard Green houdt een pleidooi om pedofilie te schrappen uit het DSM, het Diagnostic & Statistical Manual - het Diagnostisch en Statistisch Handboek) het bekende handboek dat psychische ziekten definieert. Daaronder is ook pedofilie, zij het onder zekere voorwaarden. 
Gunter Schmidt schrijft dat niet alle pedofielen per se gewetenloze aanranders zijn; eerder hebben mensen met pedofiele gevoelens een gewetensprobleem, een moreel dilemma. Zij verdienen eerder respect dan veroordeling. Dan volgen 21 commentaren van andere auteurs, waarna Green en Schmidt weer reageren.
In dit artikel geef ik een verslag van deze discussie. Een doorbraak ik het denken? Of op zijn minst in de manier van discussiëren? 

Gieles, F.E.J., Over recidive gesproken..., Een meta-analyse besproken, in OK Magazine nr 70, oktober 1999.
Over  Predicting Relapse: A meta-Analysis of Sexual Offender Recidivism Studies, R. Karl Hanson and Monique T. Bussière, Department of the Solicitor General of Canada. In: Journal of Consulting and Clinical Psychology, edited by the American Psychological Association, 1998, Vol. 66, No. 2, pp 348-362
De bevindingen spreken de algemene overtuiging weer dat seksuele delinquenten onvermijdelijk in herhaling vallen. Slechts een minderheid van de onderzochte groep (13,4% van de 23.393 personen) heeft, voor zover bekend, een nieuw seksueel delict gepleegd binnen een follow up periode van gemiddeld 4,5 jaar.
Frenken's gebruikelijke cijfer van 90% recidive lijkt mij nu toch meer een overtuiging dan een feit. Het verschilt mij toch iets te veel van de hier gevonden 12,7% vanuit 61 onderzoeksverslagen.

Gieles, F.E.J. , Seksuologie nu: twee recente congressen, In: OK Magazine 81, juni 2002
Onlangs bezocht ik twee congressen en daar is wel iets over te vertellen. 

Gieles, Frans, Gevaarlijk voor de jeugd -  De gevaren van het beschermen van kinderen tegen seksualiteit .  Bespreking van het boek van Judith Levine, Harmful for Minors, The perils of protecting children from sex, 2001, University of Minnesota Press, Minneapolis / London. 
 Lezing, Rotterdam, 1 november 2002, Studiemiddag Aljen Klamergroep, Pauluskerk, "Per definitie misbruik? Beeld en werkelijkheid"

Gieles, Frans, Ethiek en mensenrechten in jeugd-ouderen relaties; 'Richt vooral geen schade aan', in: Ipce Newsletter E 14, oktober 2002 
In de jaren '90 hebben de Ipce leden gediscussieerd over ethiek. Ik heb aandachtig naar de leden geluisterd en vat nu de voornaamste punten die ik gehoord heb samen.

Gieles, Frans, Geaardheid of zelfbeheersing? Dick Swaab over hersenen en pedofilie;  september 2011 - met met een Intermezzo over autisme en een PS over hormonen (dd 2014)
Swaab begint met onmiddellijk ‘pedofilie’ gelijk te stellen aan ‘pedoseksueel gedrag’. Het stuk begint meteen na de titel “Pedofilie” al met “Het kindermisbruik …”. Daar gaat het kennelijk over. 
[...]
Kortom, laat je niet misleiden. Zelfs als pedofiele gevoelens al aangeboren zouden zijn, dus een geaardheid zouden zijn, dan nog ben je verantwoordelijk voor je daden, wat je daarmee doet. Dit wordt niet automatisch bepaald door het brein. Dit biedt alleen het instrument om inhoudelijk na te denken, over ethische normen en waarden bijvoorbeeld.

Gieles, Frans, Een college over pedofilie: stoornis of ...?
Nijmegen, psychologie, 10 november 2005 & Tilburg, psychologie, 14 november 2005