Kind op schoot ... Mag dat niet meer?Een uitsnede uit een ander artikel ...Dr Frans E J Gieles, mei 2023
... namelijk "Een tweede gehechtheid - Contact met de schaduwkant" [*], Hierin baseer ik mij op mijn proefschriftonderzoek (zie de bronnen hieronder) en op mijn eigen levenservaring als aanbieder van een tweede gehechtheid aan meerdere (pleeg- / verzorg- bezoek-kinderen). In het proefschriftonderzoek ontwikkel ik met 53 groepsleiders en leidsters een methodiek, die we in vier groepen ontwikkelden en dan in zeven andere groepen toetsten en uitbreidden. In de elfde en laatste groep heb ik tijd en draai ik eens per twee weken een volledige late dienst mee met de groepsleiding - niet om de groepsleiding te observeren, maar opdat zij mij observeren hoe ik met de ontwikkelde methodiek omga en hoe dat afloopt. Nu vond dit team met een groep van jonge kinderen het leiden van de maaltijd een van de moeilijkste momenten van de dag. Dus ging ik de maaltijden leiden. Dan stuit ik op het punt waarop ik een Intermezzo inlas, dat ik hier apart en iets uitgebreid weergeef omdat het een breder probleem bestrijkt in de jeugdzorg. Nu waagde ik het tijdens het eten een kind op schoot toe te staan. ‘Foei, Frans, dat is tegen de regels!’ Wat een absurde regel! Een groepsleider met een kind op schoot straalt geen macht en overwicht uit, maar geborgenheid, rust en dus gezag, voldoende gezag om de maaltijd niet uit de hand te laten lopen. Het kind werd er rustig van – en de groep ook. Nu sprak ik onlangs iemand die al vele jaren als vrijwilliger een jeugd-knutselgroep leidt in een club-/buurthuis. Een jong kind zat gezellig op zijn schoot te knutselen. De man vertelde dat er plotseling een bestuurslid naast hem stond dat hem verbood een kind op schoot te nemen. Ook mocht hij niet meer 'kopje-rol-over' spelen, want dan zou hij de kinderen veiligheidshalve moeten aaraken en dit was verboden. De man werd zo boos dat hij nog net niet zijn functie opzegde, zo sprakeloos was hij. Hij overweegt dit nog wel. Bij eens verder doorvragen vernam ik dit ook van andere jeugdwerkers, ook die in de naschoolse kinderopvang. De regel is absurd, je doet de kinderen tekort, je schept afstand in plaats van contact en geborgenheid. We hebben dit ‘te danken aan’ ene Robert M., die op kinderdagverblijven en als oppasser werkte en daar kinderen ernstig misbruikt heeft. Justitie trad hier terecht streng op … maar de jeugdzorg raakte in paniek en schoot in de angst … angst voor intimiteit … verscherpte de regels … en liet de kinderen in de relationele kou staan …
Angst voor intimiteit ... én verwarring tussen liefdevol of functioneel aanraken en seksualiteit. Overal seks in zien, ook waar het niet is. Het kwaad?
Functioneel aanraken is geen seks.
Hierboven (in het gehele artikel) schreef ik al over wie die tweede hechting aan kunnen bieden: je hoeft hier niet voor te studeren, empathie en geduld is voldoende. Er zijn slechts twee voorwaarden:
Over hetzelfde onderwerp schreef ik twee artikelen die u kunt vinden in de lijst van “Bronnen en Lees Meer’ onderaan dit artikel, onder het kopje “Intimiteit, contact, noodzaak en grenzen”. Vermijd vormen van seksuele intimiteit, daar ligt een grens, maar er is nog een grens, namelijk Afstand houden zonder contact te leggen, vermijd ook dat. In mijn artikel "Warmte en intimiteit, kan dat wel?" (zie de lijst met bronnen) eindig ik met deze tekst die ik hier nu herhaal: De kunst is, denk ik, om intieme contacten uit die sfeer te halen en bespreekbaar te maken. Dan kun je er ook beter en zorgvuldig mee omgaan. Dan komen de kinderen er niet aan tekort. De kunst is dus, om:
De bronnenIntimiteit, contact, noodzaak en grenzen
Frans Gieles, Warmte en intimiteit, kan dat wel? Jeugd & Samenleving, aug-sept 1983, themanummer 'De groepsleider' "Ieder kind heeft tenminste één iemand nodig die werkelijk gek op hem of haar is", schrijft Bronfenbrenner
Gieles, F.E.J., Voorzichtige verkenningen van de grens tussen gewenste en ongewenste intimiteit, Lezing, Vlaamse Vereniging van Orthopedagogen, Gent, 24 november 1995; in: Frans Gieles, Conflict & Contact, Proefschrift, 1992< https://www.human-being.nl/Bibliotheek/cc/inh.htm >
< https://www.human-being.nl/Bibliotheek/cc/h8_3_4.htm >
< https://www.human-being.nl/Bibliotheek/cc/h8_3_3.htm > |